''फिटे अंधाराचे झाले मोकळे आकाश,दरीखोर्यातून वाहे एक प्रकाश प्रकाश....''दूर क्षितिजावर केशरी आणि पिवळ्या रंगांची उधळण होत होती।'मी येतोय'अशी साक्ष देत सूर्य येत होता।हळूहळू पक्षी घरट्याबाहेर पडून किलबिलू लागले होते.रात्री सर्वत्र अंधाराने अधिराज्य मिळवलेले असताना त्याची जागा आता सोनेरी किरणांनी घेतली होती.सारे आकाश स्वच्छ प्रकाशाने न्हाले होते.राना-वनात दवरूपी मोती चमकत होते.आता हळूहळू पाय्वतांना पाउलांची चाहूल लागत होती.दूर डोंगरामागून शत्पाव्लांची उधळण करत सूर्य येत होता.या प्रकाशात नद्या-नाले चमकत होते.झाडे,पाने,फुले,वेली,पक्षी...सारी सृष्टीच तिमिरातून तेजाकडे निघाली होती.भूतकाळ विसरून आम्ही त्या प्रकाशदेव्तेचे स्वागत केले होते.अशा प्रकारे काळोखी रात्र लयाला जाऊन नवीन पहाट उदयास आली होती.
